به گزارش روابط عمومی سازمان تات؛ محمدرضا نجیب‌زاده در گفت‌وگو با روابط‌عمومی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی، افزود: ورود دام به مرتع قبل از زمان مناسب و چرای زودرس در مرتع به پوشش گیاهی لطمه وارد می‌کند.
وی با اشاره به علل کاهش نفوذ آب در مراتع تشریح کرد: به دلیل رطوبت زیاد خاک، تردّد زیاد دام در مرتع باعث فشرده‌شدن خاک و کم‌شدن تخلخل آن می‌شود و در نتیجه این عمل، وزن مخصوص خاک افزایش‌یافته و قابلیت نفوذ آب به آن کاهش می‌یابد.
محمدرضا نجیب‌زاده ادامه داد: افزایش دائمی و بدون توقف دام‌ها ازیک‌طرف و عدم تولید علوفه توسط دامداران از طرف دیگر باعث تشدید چرا شده و در نتیجه گیاهان فرصت تولید و ذخیره مواد غذایی برای رشد سال بعد پیدا نمی‌کنند.
وی از تأثیر مستقیم چرای دام بر خاک مرتع گفت و یادآور شد: چرای دام بر خاک مرتع تأثیر مستقیم دارد، به‌خصوص در اوایل بهار و یا مواقع دیگری که خاک مرتع مرطوب است و باعث سفت‌شدن آن می‌شود.
رئیس بخش تحقیقات جنگل و مرتع مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی گفت: فشردگی خاک علاوه بر کاهش در قابلیت نفوذ آب به آن باعث کاهش در ظرفیت نگهداری آب نیز می‌شود و این امر در مناطق خشک و نیمه‌خشک حائز اهمیت است.
وی افزود: بیشتر مراتع کشور و استان قبل از فصل مساعد و زمان مناسب و بلافاصله پس از ذوب‌شدن برف‌ها (اوایل بهار) یعنی درست زمانی که چرای دام بیشترین خسارت و صدمات را به پوشش گیاهی و خاک مرتع می‌زند، مورد هجوم دام قرار می‌گیرد.
محمدرضا نجیب‌زاده با اشاره به‌ضرورت دقت کافی برای استفاده مداوم از مرتع تأکید کرد: برای استفاده مداوم و اقتصادی از مرتع باید در انتخاب تعداد دام دقت کافی به عمل آید تا متناسب با ظرفیت مرتع باشد و اگر تعداد دام بیش از ظرفیت مرتع باشد گیاهان خوش‌خوراک از بین رفته و تولیدات دامی کاهش خواهد یافت و مرتع ارزش خود را از دست خواهد داد.
جهت دریافت لینک کانال ایتای سازمان کلیک کنید