به گزارش روابط عمومی سازمان تات، غلامرضا گلمحمدی، در جلسه طرح افزایش نفوذ دانش و فناوری در جامعه بهره برداران و عرصه های تولیدی بخش کشاورزی در استان فارس با اشاره به اجرای طرحهای ترویجی در سالهای گذشته اظهار داشت: نظام نوین ترویج کشاورزی که در سالهای ۹۵ و ۹۶ استارت خورد، دستاوردهای مهمی به همراه داشت، اما در برخی حوزهها با اشکالاتی مواجه شد. یکی از این مشکلات، نبود یک حلقه واسطه مؤثر میان محققان و کشاورزان بود. کارشناسان پهنه باید اطلاعات علمی را از محققان دریافت کرده و به زبانی ساده و عملیاتی به کشاورزان منتقل کنند.
وی افزود: ورود بخش خصوصی به نظام ترویج میتواند این فرآیند را تقویت کند. هدف ما این است که کشاورزان در تمام مراحل تولید، از کاشت تا برداشت، از حمایت مستقیم کارشناسان و مروجان برخوردار باشند. این رویکرد، نهتنها کارایی ترویج را افزایش میدهد، بلکه به حل مسئلهمحور مشکلات کشاورزی نیز کمک خواهد کرد.
رئیس سازمان تات آموزش را بهعنوان زیربنای ترویج دانست و تأکید کرد: دو بخش اصلی آموزش در کشاورزی شامل کارکنان سازمان جهاد کشاورزی و بهرهبرداران است. کارکنان، چه در ستادهای استانی و چه در مراکز خدمات، بهعنوان خط مقدم انتقال دانش، نیازمند آموزشهای متناسب با نیازهای واقعی خود هستند. این نیازسنجی باید بهطور دقیق انجام شده و برنامههای آموزشی بر اساس آن طراحی و اجرا شود.
غلامرضا گلمحمدی، با اشاره به چالشهای موجود در حوزه ترویج کشاورزی گفت: در برخی نقاط کشور، طرحهای ترویجی به نتایج خوبی دست یافتهاند، اما نبود برنامهریزی جامع و کمبود امکانات باعث شده است تا این طرحها در برخی موارد با مشکلاتی روبهرو شوند.
وی افزود: مسئلهمحوری و حل مشکلات بهصورت تیمی، باید در اولویت کار نظام آموزش و ترویج قرار گیرد. مشکلات کشاورزان نباید بهصورت فردی بررسی شود، بلکه تمام بخشها باید برای ارائه راهحلهای عملیاتی همکاری کنند.
رئیس سازمان تات در بخش دیگری از سخنان خود گفت: برای ارتقای بهرهوری و رفع چالشهای موجود در بخش کشاورزی، تحول در نظام آموزش و ترویج کشاورزی ضروری است. این تحول باید بر پایه آموزشهای هدفمند، مسئلهمحوری و استفاده از تجربیات موفق گذشته باشد.
وی در پایان بر لزوم همافزایی میان نهادهای مرتبط تأکید کرد و گفت: بهبود نظام آموزش و ترویج کشاورزی، تنها در سایه همکاری همهجانبه میان محققان، کارشناسان، کشاورزان و نهادهای بخش خصوصی و دولتی محقق خواهد شد. این تلاش مشترک، ضمن کاهش هزینههای تولید و افزایش درآمد کشاورزان، امنیت غذایی پایدار را برای کشور تضمین خواهد کرد.